กว่าจะเป็นไทยจนถึงทุกวันนี้เราผ่านอะไรมาบ้าง

ในปี พ.ศ. 2518 กองทัพโฮจิมินท์ได้บุกยึดไซง่อนรวมเวียดนามเหนือและใต้รวมกันโดยเปลี่ยนจากกรุงไซง่อนเป็นโฮจิมินท์ พลเมืองเวียดนามได้หนีออกจากประเทศเป็นจำนวนมากและในปี พ.ศ.2519 กองทัพเขมรแดงได้บุกยึดกรุงพนมเปญได้เป็นผลสำเร็จประชาชนต่างพากันดีอกดีใจกันมากนึกว่าสงครามกลางเมืองจะจบลงสักที แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นเพราะมันทำให้สงความได้ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ข่าวเขมรแดงจึงปล่อยข่าวลวงว่าอเมริกาจะทิ้งระเบิดเพื่อแก้แค้นและให้ประชาชนอพยพออกสู่ชนบทและทำการฆ่าทิ้งอย่างไม่ปราณีสร้างความเกลียดชังให้แก่เขมรแดง หนึ่งในนั้นก็คือ ฮุนเซ็น

ฮุนเซ็น ได้นำกองทหารเวียดนามผสมกับกองทหารของเฮงส้มรินเข้าจู่โจมกองทัพเขมรแดง สีหนุและซอน ซาน ในตกปีพ.ศ.2521 เวียดนามส่งเครื่องบินเข้าจู่โจมจุดยุทธศาสตร์ และได้นำกลังเดินเท้าและรถถังเข้าบุกยึกตามเมืองหลักต่างๆของกัมพูชาและส่งทหารเข้าประจำการในประเทศลาว 60,000 นาย แล้วทำสงครามที่สมรภูมิร่มเกล้า

นายพลเหงียนวันเทียว ประกาศจะเข้ายึดถึงกรุงเทพมหานครภายใน 2 ช.ม. ช่วงนั้นพวกคอมมิวนิสต์ในประเทศเรากำลังเติบโตจึงหยิบอาวุธขึ้นมาต่อสู้กับรัฐบาล หลังจากประเทศไทยได้มีการประระดับผู้นำ และได้ออกคำสั่งให้ทูตไปปักกิ่งเพื่อคุยข้อตกลงกับจีนว่าหยุดส่งเสริมพวกคิมมิวนิสต์แล้วให้ซื้อน้ำมันไปเก็บไว้ ไทยจึงซื้ออาวุธมากมายเพื่อแลกกับจีน

เมื่อกัมพูชาหนีออกจากประเทศก็มายังชายแดนไทยกัมพูชาและตั้งเป็นกลุ่มเล็กเพื่อฝึกกำลังพลที่ได้รับการสนับสนุนจากอเมริกา ฝรั่งเศส จีนและไทย เพื่อกำลังไปรบยันบ้านเกิดของพวกเขา แต่เวียดรู้ทันจึงมาดักตัดกำลังบริเวรชายแดนไทย –

กัมพูชา จนเป็นที่มาของสนามรบช่องบก อยู่ที่ จ. อุบลราชธานี

ปี พ.ศ.2529 กองกำลังสุรนารีได้ขับไล่และบุกตีได้สำเร็จและถอยกำลังพลกับมาเพื่อวางแผนการใหม่ ในปี 2530 ไทยได้จัดกำลังเล็กๆลาดตะเวนดักซุ่มโจมตีจนเวียดนามยกทับกลับได้สำเร็จ